از ويژگي هاي علامه شيخ مهدي مازندراني اين بود كه اكثر اوقات پيش از شروع درس ذكر مصيبت حضرت سيدالشهدا عليه السلام و عترت رسول الله صلي الله عليه وآله مي كرد خودش مي گريست و طلاب را نيز مي گرياند. روزي آن عالم جليل القدر هنگام تدريس در مسجد نو واقع در ميدان آستانه قم ذكر مصيبت كردند و طلاب را به ياد مظلوميت اهل البيت عليه السلام آشنا ساختند پس از پايان درس يك شخص عادي كه بر حسب تصادف در مجلس درس ايشان حاضر شده بود جلو آمد پنج ريال به آقا داد و گفت: آقا فردا كجا روضه مي خواني؟ آقا شيخ مهدي گفتند همين جا! شاگردان با تعجب گفتند آقا روضه خوان نيست او استادي بزرگ است ولي آقا با تواضع زايد الوصفي كه داشت، فرمود: نه من همان روضه خوانم و پنج ريال را به خادم مسجد داد
 |
