میرزا جواد تبریزى در حرم حضرت رقیه (س)

استاد بزرگوار، فقیه مقدّس، میرزا جواد تبریزى(قدس سره) داراى دلى سوخته و مملو از عشق به خاندان عصمت و طهارت بودند، به هنگام بیمارى به زیارت مرقد شریف حضرت رقیّه(علیها السلام) در شام شتافتند، در آنجا سخنانى ایراد فرمودند، كه ضمن تثبیت فضیلت زیارت حضرت رقیه بنت الحسین(علیهما السلام) و تأكید بر بودن قبر آن حضرت(علیها السلام) در مكان فعلى، به منحرفینى كه درصدد تضعیف زیارت آن حضرت(علیها السلام) تلاش مى كردند نیز جواب محكمى دادند، قلب دل سوختگان ولایت را شاد كرده و رونق خاصى به زیارت آن مكان مقدّس دادند.

استاد الفقهاء والمجتهدین، میرزا جواد تبریزى(قدس سره) هنگام زیارت و ورود به مرقد مطهّر حضرت رقیّه(علیها السلام)، دختر سیدالشهداء، امام حسین(علیه السلام)(در كشور سوریه، شام) فرمودند:

«یادگیرى احكام شرعى و فراگیرى مسائل فقهى از برترین كارهاست. شما مى دانید كه در رابطه با ثبوت موضوعات خارجى، حدودى وجود دارد و در همه و یا در بیشتر آن ها باید بیّنه (دلیل) اقامه گردد، اما در پاره اى از امور، مجرد شهرت در ثبوت آن ها كافى است و نیازى به اقامه بینه و یا چیز دیگرى وجود ندارد;

مثل آنكه كسى زمینى را بخرد و پس از آن به وى گفته شود كه این زمین وقف بوده است، از امام(علیه السلام) درمورد حكم این زمین (وقف) سؤال شد، امام(علیه السلام) فرمودند: اگر بین مردم مشهور باشد كه این زمین وقف است، خرید آن جایز نیست و آن را پس بدهد، و از این قبیل است حدود منى و مشعر، (كه با شهرت ثابت مى شود) و همچنین مقابر، ممكن است كسى دویست سال پیش در جایى دفن شده باشد، والان كسى نباشد كه خود، محل دفن وى را در این مكان دیده باشد، اما بین مردم مشهور باشد كه در این مكان دفن شده است، این شهرت كافى است.

و از این روست مقام و مزار حضرت رقیه بنت الحسین(علیهما السلام)، كه از اول مشهور بود، گویا سیدالشهدا، امام حسین(علیه السلام) نشانى را از خود در شام به یادگار سپرده است تا فردا كسانى پیدا نشوند كه به انكار اسارت خاندان طهارت(علیهم السلام)و حوادث آن بپردازند. این دختر خردسال گواه بزرگى است بر اینكه در میان اسیران، حتى دختران خردسال نیز بوده اند، ما ملتزم به این هستیم كه بر دفن حضرت رقیه(علیها السلام) در این مكان، شهرت قائم است، آن حضرت(علیها السلام)، در این مكان جان سپرده و دفن شده است.

از این رو ما به زیارتش شتافتیم، باید حرمت او را پاس بدارید; یعنى نگویید: حضرت رقیه(علیها السلام)دختر خردسالى بوده، پس زیارتش چه فضیلتى دارد! على اصغر(علیه السلام) كه كودك شیرخوارى بود، داراى آن مقامى است كه روبه روى حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) در كربلا دفن گردید، گفته اند كه دفن وى در این مكان نشان از آن دارد كه در روز حشر، سیدالشهدا، امام حسین(علیه السلام) این كودك خردسال را به دست گرفته و نشان خواهد داد. دفن حضرت رقیّه(علیها السلام)، این طفل خردسال در شام، گواهى بزرگ و نشانى قوى از اسارت خاندان طهارت، و ستم روا شده بر ایشان دارد; آن ستمى كه تمام پیامبران، از آدم(علیه السلام) تا خاتم(علیهم السلام) بر آن گریستند، تا آنجا كه جبریل امین از جانب خداوند، عزاى امام حسین (علیه السلام) را بر آدم (علیه السلام)خواند، از این رو احترام این مكان لازم است. به سخنان فاسد و باطلى كه مى گویند: حضرت رقیه(علیها السلام) طفلى خردسال بیش نبود، پس زیارتش فضیلت ندارد، گوش فرا ندهید. مگر على اصغر(علیه السلام)كودك خردسال نیست كه در روز قیامت شاهدى خواهد بود و موجب آمرزش گنهكاران شیعه خواهد شد، ان شاء الله.

بنابراین بر همه واجب است كه احترام مقام و مكان حضرت رقیّه(علیها السلام) را داشته باشند و به سخنان فاسد و بیهوده اى كه از گمراهى شیاطین است گوش فرا نداده و اعتنایى نكنند.

ما با زیارت دختر امام حسین(علیه السلام) (حضرت رقیّه) به خداوند متعال تقرّب مى جوییم، آن دخترى كه خود مظلوم بود، و خاندان وى نیز همه مظلوم بودند.

حرم مطهر حضرت رقیه(علیها السلام)، سوریه، دمشق، سال 1381 .