خطر همكارى با ستمگران

زياد بن ابى سلمه كه با دستگاه هارون الرشيد ارتباط داشت ، مى گويد: روزى خدمت امام كاظم عليه السلام رسيدم ، فرمود: زياد! شنيده ام تو براى سلطان (هارون الرشيد) كار مى كنى و با آنان همكارى دارى ؟ گفتم : آرى ! فرمود: چرا؟ گفتم : من آدم آبرودار هستم و نيز عيالمند و تهى دست مى باشم . جهت تاءمين مخارج زندگى براى آنها كار مى كنم . امام فرمود: زياد! اگر من از بلندى بيفتم و قطعه قطعه شوم ، برايم بهتر از آن است كه عهده دار كارى از كارهاى آنها (ظالمان ) باشم و يا قدمى روى فرش آنها بگذارم . مگر در يك صورت ، مى دانى آن چه صورت است ؟ گفتم : فدايت شوم نمى دانم .

فرمود: با آنان همكارى نمى كنم ، مگر در چند مورد:

• 1. غم از دل مؤمنى بردارم .

• 2. يا ناراحتى او را برطرف كنم .

• 3. يا قرضش را ادا نمايم .

زياد! كمترين كارى كه خداوند با ياوران ستمگران انجام مى دهد، اين است كه آنها را در خيمه آتشين قرار مى دهد تا از حساب اهل محشر فارغ گردد.

اى زياد! هرگاه متصدى شغلى از شغلهاى آنها شدى به برادرانت نيكى كن ! تا جبران گناهانت را بكند...
وقتى كه خود را صاحب قدرت بر مردم مشاهده كردى بدان ! خداوند نيز فرداى قيامت بر تو قدرت دارد و توجه داشته باش نيكى هاى تو مى گذرد و ممكن است آنها نيكى هايت را فراموش كنند ولى براى فرداى قيامت تو، همان نيكى ها خواهد ماند.

بحارالانوار : ج 48، ص 172.

• < قبلی
• بعدی >