امده ام عقده گشایی کنم
از درت ای شاه گدایی کنم
بر حرم دوست پرستو شوم
ریزه خور ضامن اهو شوم
هیچ دری را نزنم غیر دوست
دیده و دل هر دو به دنبال اوست
روضه ی تو بوی جنان میدهد
کوی رضا خط امان میدهد
جز قدح اشک مرا ظرف نیست
من که سرا پا بدم و حرف نیست
حرف در این است غبار درم
بر تو و جد و پدرت نوکرم
خانه ی تو خانه ی ال عباست
فوج ملک زائر قبر رضاست
بقعه ی تو قبله ی اهل دل است
نام رضا چاره ی هر مشکل است
ای به دو صد موسی عمران امیر
زنده شد از معجزه ات نقش شیر
رو چو به ایوان طلا می کنم
گریه کنان رضا رضا می کنم
قهر مکن با من درد اشنا
اذن دخولی که گدایم بیا
فیض تو فیضیست که بی خاتمست
خان تو خان کرم فاطمه است
کوچه ی تو کوچه ی پیغمبریست
گر سگ این کوچه شوم سروریست
ای خلف با ادب بوتراب
جان جوادت تو ز من رو متاب
ای علوی ای رضوی ای رضا
ای نمکین وارث شیر خدا
صحن و رواق و حرمت ارزوست
اب و غذا و کرمت ارزوست
 |
