حق روز ازل كل نعم را به علی داد

بین حكما حكم حكم را به علی داد

معنای یدالله همین است و جز این نیست

كاتب كه خدا بود قلم را به علی داد

می‌خواست به تصویر كشد قدرت خود را

در معركه شمشیر دو دم را به علی داد

عمال شیاطین همه ماندند تهی‌دست

تا احمد محمود علم را به علی داد

یاران ولایت به خدا اهل بهشتند

الله كریم است ، كرم را به علی داد

هر مملكتی تابع فرمان امیری است

ایران دل افتاده به غم را به علی داد

از نسل علی یک علی آمد به خراسان

یعنی كه خدا كل عجم را به علی داد

كوچك‌تر از آن است عجم فخر فروشد

گو حیدری‌ام ، یار دلم را به علی داد

سبقت بگرفت ام علی ز ام مسیحا

روزی كه خدا حق قدم را به علی داد

مملوک ببین مالک دین در شب میلاد

تنظیم سند كرد و حرم را به علی داد

بودی همه اشراف عرب طالب زهرا

طاها گهر عهد قدم را به علی داد

بگذاشت كف فاطمه را بر كف حیدر

با فاطمه شش دانگ ارم را به علی داد

از یُمن همین وصلت فرخنده كلامی!

حق زینب آزاده‌شیم را به علی داد

شاعر : ولی الله کلامی زنجانی